|
نشريه
اينترنتي جنبش سوسياليستي www.ois-iran.com
|
|
دعوا
بر سر کاریکاتور هاـ جنگ فرهنگ ها
یا جنگ بر علیه فرهنگ ها؟ Andrea Noll ZNet
15.02.2006 برگردان
ناهید جعفرپور دزد
را بگیرید! زمانی
که می خواهی کیف پول کسی را در
ملع عام بدزدی
بهترین متد برای فرار بدون
شناسائی این است که فریاد
بزنی دزد را بگیرید و مسیری
را نشان دهی که همه به آن سو بدوند و تو
آنوقت با خیال راحت بتوانی بدون
مزاحمت جیب طرف را بزنی و در مسیر
عکس همه به راه
خود ادامه دهی. بخش
دوم توضیح
مترجم: "در بخش اول مقاله
نویسنده تلاش نموده است با دست گذاشتن
بر روی یکی از علت های پشت
پرده ماجرای کاریکاتور ها و
افشای سیاست های راست روانه و
نژادپرستانه دولت دانمارک
در رابطه با مهاجرین این کشور، به
افشای این سیاست ها بپردازد.
مسلما کسان دیگر هم در مقالات مختلف به
افشای جنبه های دیگر پشت پرده
این ماجرا پرداخته اند. امروز دیگر
کسی نیست که نداند: مثلثی از دولت
های نژادپرست اروپائی/دولت های
بنیادگرای اسلامی/بنیادگرایان
آمریکائی( دولت بوش) در پشت این
ماجرا تلاش می کنند با متد های خاص
خود و استفاده ابزاری از آزادی
بیان که از مهمترین اصول حقوق بشر
است، به مقاصد و اهداف خویش دست
یابند . از یک سو امپریالیسم
رسانه ای تلاش می کند با
هیپنوتیزم افکار عمومی جهان و
براه انداختن بازی شناخته شده ای
بخصوص بر پیکر ماشین خشونت قدرت های برتر جهان در
خاورمیانه جامه ای معصومانه
بپوشاند و توهین به اعتقادات مذهبی
و تحریک احساسات مذهبی مسلمانان
منطقه و جهان، آن
ها را بعنوان انسانهائی وحشی که
احتیاج به قیومیت کشورهای
غربی دارند تصویر نماید و
از سوی دیگر هم دولت های مرتجع و
بنیاد گرای اسلامی منطقه تلاش
می کنند با استفاده از این جو
ایجاد شده در جهت منافع مستبدانه و ضد
مردمی خود و در دامن زدن به آتش خشونت
منطقه خاورمیانه نقش آفرین باشند.
قربانیان اصلی این خشونت های
امپریالیسم/ارتجاع در جهان و در
خاورمیانه تنها مهاجرین ساکن کشور
های غربی و ملت های تحت ستم کشور
های مسلمان نشین می باشند". بخش
دوم استفاده
ابزاری از آزادی بیان بعنوان
واژه ای برای اعلام جنگ ـ لاله
های قهوه ای آمستردام مردی
که بخاطر بیانات ضد یهودیش و
تصویری که از کوره آدم سوزی
آشویتس داده بود در سال 1984
مورد اعتراض قرار گرفت. اینجا صحبت در
باره احمدی نژاد رئیس جمهور
ایران نیست بلکه صحبت در باره تئو
وان گوگ فیلم ساز هلندی است که بعدا
در سال 2004
توسط اسلامی های تندرو ترور شد و
بعنوان شهید آزادی بیان معروف
گشت. وی بخاطر فیلم " سوب
میسیون" با اعتراض بسیاری
از مسلمانان جهان روبرو شد. در آن زمان
بنیامین روزن ولت با عصبانیت در
باره تشویقاتی که حتی از سوی
چپ های اروپا هم نسبت به وان گوگ می
شد در نامه ای در مجله باهاماس نوشت"
آنطور که بنظر می رسد بنظر همه هیچ
اشکالی ندارد و تازه خوب هم هست
اینکه اگر از یهودی ها تنفر
داشته باشی بشرط اینکه تنفر خود را
از مسلمانان هم نشان دهی...."4 در
اروپا راست عامیانه چهره های مختلف
و نمایندگان متفاوت دارد و همیشه هم
موضوع تنها بر سر تمایلات ضد
مسلمانی نیست. بلکه اقلیت های
دیگر اجتماعی هم در معرض حملات راست
ها قرار دارند. پناهندگان ، سینتی ـ
روما ها ، کارگران مهاجر اتحادیه
اروپا و هموسکسوئل ها...... به این
اقلیت های اجتماعی تعلق دارند.
اشتراکات تمامی راست های
عامیانه در ، زیر پا گذاشتن حقوق
زنان ، نبودن تفاهم اجتماعی و عدم دفاع
از حقوق قربانیان اجتماعی ، است.
راست های عامه پسند تلاش می کنند از
منتقدین به اسلام به نفع مقاصد خود
استفاده نمایند. اشخاصی چون عیان
هیرسی علی زن سیاستمدار
هلندی بازیچه ای ایست برای
نیل به اهداف راست های هلندی. او
یک لحظه هم صبر نخواهد نمود اگر که
اجازه داشته باشد زنان پناهنده و مهاجر
را زمانی که دیگر به آنان
احتیاجی نبود در هواپیمائی
سوار نماید و از هلند اخراج کند. راست
های عامه پسند تلاش می کنند در
اجتماع ترس از بیگانگانی که"
چشمه ها را مسموم می سازند"
و مهاجرینی که خطر های
اجتماعی را باعث می شوند را گسترش
دهند و تا آنجائی که امکان دارد
تمامی تقصیرات را بگردن آنها
بیاندازند. حتی وقاهت به جائی
کشیده می شود که گناه انتقال " آنفولانزای مرغی
" به گردن مسلمانان مهاجر انداخته
می شود.
در
هلند نظریات راست عامیانه در
سیاست های رسمی دولت
نئولیبرالی این کشور بخوبی
عمل می نماید: سال
2004 دولت راست ـ محافظه
کار هلند تصویب نمود تا 26000
پناهنده ای که موفق به گرفتن اقامت
این کشور نبودند و هم چنین تمامی
آن کسانی که بطور غیر رسمی در
این کشور کار می کردند، به مقر
های اختصاصی برای اخراج منتقل
گردند و به مدت سه سال همگی به کشور
های خود برگردانده شوند. ( زندان های
موقت برای اخراج) این
اخراج دسته جمعی تنها دامن پناهندگان
جدید را نگرفته بلکه تمامی آن
مهاجرینی که سال های سال است
بلاتکلیف در این کشور زندگی ،
کار و تحصیل می
نمایند و مالیات می پردازند را
هم در بر می گیرد. در حقیقت در
هلند کشوری در میان اتحادیه
اروپای مدرن انسانها از خانه های
خود بیرون آورده میشوند و در
زندانهای اخراج پناهندگی اسکان
داده می شوند. بعد
از کشته شدن وان گوگ بدست تندروهای
اسلامی ، بحث " زیاده روی در
تفاهم" نسبت به مهاجرین مسلمان
اروپا در جامعه هلندی خیلی داغ
بود. زیاده روی در تفاهم؟ هلند
هم کشوری نئولیبرالی با اقتصاد
نئولیبرالی است. ( استراتژی
لیزابون) اقتصادی که در مرکز توجه
اش مناسبات کاری استثمارگرانه و کار
بی مزد و کارهای کوچک با مزد اندک
قرار دارد. این مدل اقتصادی جدید
در حقیقت هیچگاه قادر به مبارزه با
بیکاری گسترده نبوده بلکه در صدد
است که قوانین بازار کار را تنها
برای منافع بیشتر کنسرن های
سرمایه داری تغییر ساختاری
موفقیت آمیزدهد. دولت هلند برای
اینکه توجه مردم را از سیاست های
استثمارگرانه اش منحرف سازد فریاد
می زند "دزد را بگیرید" و
بدینوسیله همه را بدنبال "
گوسفندان نر " یا بهتر بگوئیم "
گناهکاران اصلی اجتماعی"
یعنی مهاجران و خارجیان جهان
سومی روانه می سازد.
مثال
های مشابه برای سیاست " گوسفند
نر" را می توان در
بریتانیای کبیر و فرانسه و
آلمان هم ملاحظه نمود. در فرانسه در
نوامبر 2005
ناآرامی های اجتماعی باعث کشته
شدن دو جوان مراکشی شد. در این زمان
وزیر کشور فرانسه سارکوزیز با
بیانی بسیار ظریف گفت" من
اعتقاد دارم و حاظرم امضا بدهم که این
ها باند های خلاف کار و جوانان مهاجر
شورشگر بودند ". در
آلمان هنور ما خیلی شانس داریم
که احزاب راست عامه پسند از قدرت
زیادی بر خوردار نیستند . حداقل
قادر نیستند درون دولت بقدرت کامل
برسند. افکار راست عامیانه و افکار ضد
خارجی ، تلاش می کنند که افکار
عمومی را منحرف سازند و بدنبال پیدا
کردن مقصر سرپوش بر روی سیاست
های راست خود و پی بردن به مقاصد
مقصرین اصلی معضلات اجتماعی
بگذارند. در آلمان هنور امید این
هست که حزب چپ و جنبش اجتماعی که
خواهان تغییر مناسبات سیاسی
آلمان می باشند بتوانند در مقابل
این سیاست های راست
ایستادگی نمایند.
متقاضیان
تابعیت آلمان در منطقه بایرن
باید توجه کنند که در آینده در پاسخ
دادن به این پرسشنامه ها از بردن نام
این سازمانها و احزاب و شرکت در جلسات
آنان و یا حتی خریداری
روزنامه ای مثل " دنیای جوان"
خود داری نمایند. حتما
برای دفاع از حقوق انسانها یعنی
در رابطه با احترام به اعتقادات مذهبی
تک تک انسانها، نباید خوش آمدن و یا
خوش نیامدن ما از مذهب اسلام نقش
بازی نماید. حتی لزومی هم
ندارد که ما فرهنگ تک تک ملت های
بیگانه را برای دفاع از حق
انسانی آنها درک نمائیم. کافی
است که تنها اعضای این فرهنگ ها از
حقوق کافی اجتماعی برابر با بقیه
فرهنگ هابرخوردار باشند و متقابلا به
این حقوق برابر احترام بگذارند. همزمان در آلمان نباید دو قانون
اجرا گردد یک قانون برای وابستگان
به فرهنگ مسیحیت/ و یک قانون
برای برخورد به فرهنگ های دیگر.
اخلاق اجتماعی باید برای
تمامی وابستگان به آن اجتماع بطور
برابر صادق باشد. آزادی بیان،
آزادی مذاهب و تفاهم ، ثروت ها و دست
آوردهای اجتماعی جدائی
ناپذیرند. نمی توان آنها را از هم
جدا نمود. دمکراسی غربی بر بستر
بنیان های اخلاقی جهانی قرار
دارد و این دقیقا با اعمال
بسیاری از دیکتاتور های
کشور های اسلامی تفاوت های
فاحشی دارد. بنیان منشور سازمان ملل
متحد بر بستر حقوق بشر نهفته است. اگر
دولت های غربی از این اصول
زیربنائی حقوق بشر منحرف گردند
مسلما موجودیت بشردوستانه و هویت
بشردوستانه اصول منشور سازمان ملل را
زیر علامت سئوال خواهند برد. مبارزه
فرهنگ ها؟ من در
این باره تنها می توانم بگویم که
غرب در حال حاضر در میان مبارزه ای
سخت با اصول و فرهنگ و ارزش های
خودش بسر می برد. در مبارزه بر علیه
ارزش هائی که از دست آوردهای مهم
غرب بود و خود این غرب بعد از هوا کردن
فیل کاریکاتور ها با آن در تضاد
افتاده است. دعوا
بر سر کاریکاتور ها در حقیقت دعوا
بر سر ارزش های اجتماعی غرب و دعوا
بر سر رنگ باختگی دمکراسی غربی
و بی اعتقادی شهروندان غربی
به ارزش های مثبت اجتماعی است. اگر
اجتماعات غربی موفق نشوند به فرهنگ
تفاهم و همبستگی با
" بیگانگان" اجتماع رجعت
نمایند، مسلما درمبارزه برای
پیدا نمودن هویت فردی و
اجتماعی خویشتن بازنده خواهند بود. آزادی
بیان یکی از بزرگترین
دستاوردهای اجتماعی است اما آیا
کسی که تصویری را ارائه می دهد
که در آن تصویر بمب اتم از عمامه محمد
بیرون آمده نظرش دفاع از آزادی
بیان است و
یا زمانیکه در روزنامه آلمانی
کاریکاتور اعضای تیم فوتبال
ایران برای جام جهانی در
حالیکه نارنجک به بدنشان بسته شده است
چاپ می گردد ، هیچگونه قرابتی با
آزادی بیان دارد؟ آیا
فدراسیون فوتبال ایران می خواهد
با فرستادن فوتبالیست ها به جام
جهانی آلمان عملیات انفجاری
انجام دهد. غیر از این این
کاریکاتور ها چه را می خواهند به
افکار عمومی آلمان تلقین
نمایند؟ این
کاریکاتور ها هیچ کدام ابزاری
برای تقویت آزادی بیان و
آزادی مطبوعات نبوده و تنها بی
اعتمادی اجتماعی را رشد خواهند داد.
آنها پیام های از روی معده و نه
از روی عقل و منطق را اشاعه می دهند.
درست این ماجرا ما را به یاد
کاریکاتور های ضد یهودی زمان
هیتلر می اندازد با اهداف و مقاصد
خاص خود. هنر کاریکاتوری هنری
آگاهانه انتقادی و برخواسته از معضلات
واقعی انسانی و اغلب تصویر
معضلات در تصویری با نمک وخنده آور
و واقعی است. اما
اشاعه کاریکاتور های غیر
مسئولانه می توانند نفرت اجتماعی و
نژادپرستی را در جامعه ترویج
نمایند. استفاده ابزاری از هنر
کاریکاتوری برای توهین به
موجودیت و هویت و اعتقادات
فرهنگی مذهبی تک تک انسانها در واقع
خود زیر پا گذاشتن حقوق بشر و استفاده
خشونت بار از این دستاوردها برای
کشتن روانی انسانهاست و هیچ
پیامی جز خشونت با خود به همراه
ندارند. از
این رو به اعتقاد من هم آزادی
بیان در خطر است. موجودیت این
دستاوردها همواره از سوی بخش های
غیر رسمی و رسمی دولت هائی که
تلاش می کنند به کوچکترین
خصوصیات اجتماعی سیاسی و
فردی انسانها پی برده و این
اطلاعات را که قاعدتا باید مورد
محافظت دولت در زیر قانون دفاع از حقوق
بشر قرار گیرد برای اتهام زدن و طرد
و خاموش نمودن این انسانها در اجتماع
بکار گیرند در خطر است. زمانی که
قانون روزنامه نگاری، روزنامه نگاران
را وادار می نماید به خصوصی
ترین اطلاعات
زندگی انسانها دخالت نمایند و یا
زمانی که دولت مستقیم و یا غیر
مستقیم دسترسی به اطلاعات خصوصی
انسانها را وظیفه خود می سازد در
این صورت آزادی بیان در این
کشورها و در این جوامع به طور واقعی
مورد مخاطره جدی قرار دارد. قانونی
که از 11
سپتامبر 2001
برای کنترل و محدود نمودن حقوق
انسانها و دسترسی به تمامی اطلاعات
زندگی آنان وضع گردید، قانونی در
خدمت منافع نئولیبرال ها و منافع قدرت
مندان اتحادیه اروپاست.
در کشور های اروپائی هنوز قانون
اختیار خودمختارانه مذهب وجود دارد
همانطوری که در منشور سازمان ملل و در
قانون اساسی آلمان قید شده است. در
سال 1870
اتو بیسمارک از مشاجره ای
دیپلماتیک با فرانسه بر سر دعوای
فرانسه با کاخ پروس استفاده نمود تا
جنگی میان فرانسه و آلمان را گسترش
دهد. موضوع بر سر تلگرافی دست کاری
شده در باره صحبت های میان سفیر
فرانسه گراف بنه دیتی و ویلهلم
اول شاه پروس بود. بیسمارک این
تلگراف را برای همکارانش طوری
تفسیر نمود که از این صحبت
معمولی یک دلیلی برای
تحریک جنگ شکل گرفت و نتیجه اش هم
واقعا به جنگ فرانسه و آلمان منجر شد. 5
اگر
ما بطوری واقعی در مقابل دست های
پشت پرده یک
چنین مشاجراتی نیاستیم دامنه
این مشاجرات به جنگی خشونت بار در
جهان کشیده خواهد شد.
|