|
نشريه
اينترنتي جنبش سوسياليستي www.ois-iran.com
|
|
۳۰ بهمن ۱۳۸۴ رعایت
حقوق بشر مخالف امنیت ملی نیست یکی
از اتفاقات مهم و انکار ناپذیر دوران
هشت ساله ی اصلاحات دفاع از حقوق مردم
و لااقل امکان شنیده شدن صدای
کسانی بود که مورد ستم قرار گرفته
بودند. اینکه صدای آنان شنیده
می شد، خود به خود رفتارهای غیر
قانونی را یا تخفیف می داد و
یا هزینه آن را زیاد می کرد و
هر دوی این ها تا حد زیادی
عامل بازدارنده بود. متأسفانه در شرایط پس از انتخابات اخیر، گروههای مختلف دانشجویی، روحانی، فعالان سیاسی و اصلاح طلبان در مورد مسائلی که مربوط به حقوق انسانهاست سکوت تأسف باری کرده اند و در نتیجه نحوه ی خبر رسانی رسمی هم شکل متفاوتی پیدا کرده است. حالا مثلا در مسأله ی هسته ای باید تلقی اجماع شود و سخن گفتن یا انتشار مطالب مربوط به آن منع شده است؛ ولی این که در روز روشن، در شهر قم، بدون هیچ محاکمه و دادگاهی، عده ای مسئول یا غیر مسئول به صوفیه حمله می کنند، آن ها را کتک می زنند و در یک روز حسینیه ی آنان خراب و روی آن اسفالت می شود و تبدیل به پارکینگ می گردد، که حتما باید اعتراض شود. این شیوه ها مدت ها بود متروک شده بود. احیاء دوباره ی آن و سکوت در مقابل این رفتارها حتما به نهادینه شدن این رفتارهای غیر قانونی منجر می شود و خیلی ها که امروز از آسیب زدن به صوفیان خوشحالند، خود در معرض چنین رفتارهایی قرار خواهند گرفت؛ و یا نگرانی جهانی و داخلی از سرنوشت دستگیری رانندگان شرکت واحد و یا سرنوشت مبهم خانم روزنامه نگاری که در بندر عباس دستگیر شده و یک بار رسما خودکشی وی تأیید و بار دیگر تکذیب می شود؛ همه، به خصوص اصلاح طلبان و سران آن ها اگر نسبت به احیاء حقوق مردم که در دوران هشت ساله لااقل امکان صدای شنیدن آن به وجود آمده بود بی تفاوت باشند، همه سرمایه ی خود را از دست خواهند داد و خود قربانیان صف اول این روش ها خواهند بود. مخالفت با شیوه های رفتارهای غیر قانونی و یا پر از ابهام، یک نیاز برای اصلاح هر حکومتی است که به حفظ مصالح ملی و یا امنیت ملی کمک می کند، نه آن که آنان را به خطر بیندازد.
|