|
منير طه
گوهرِ حُسنِ مرا كم مفروش
اي هر آن قهر و عِتابت همه نوش
اي خروشِ نگهت بانگ سروش
ـ
اين‌قَدَر برمنِ تابيده متاب
اين‌قَدَر بر تب و تابم مخروش
ـ
اين‌چُنين دست و دلم را مشِكن
حُسن ِخُلقي بنما ، تند مجوش
ـ
آيد آن روز كه يادم نكني
به فراموشيَم امروز مكوش
ـ
قيمتم را سرِ بازار مبر
گوهرِ حُسنِ مرا كم مفروش
ـ
اين‌همه بازيِ طفلانه چرا
پند پيرانِ كهن را بنيوش
ـ
شهر آشوب و دل آشوبگر است
در به رويم بگشا ، روي مپوش
ـ
ورنه رندانِ خراباتي مست
با دف و هلهلة نوشانوش
ـ
مي‌برندم چو قدح دست به دست
مي‌كشندم چو سبو دوش به دوش
ونكوور ، شنبه هفتم جولاي 2007