به نقل از سايت  امروز

اعتمادملی:ايران مدت‌هاي طولاني خاري در چشم آمريكا بوده است اما اين موجب آن نيست كه با تهران مذاكره‌اي صورت نگيرد، چرا كه اجتناب از گفت‌وگو با ايران اشتباهي بزرگ است.


ما در دهه 90 كه خاتمي به عنوان رئيس‌جمهور ايران انتخاب شد كوشيديم راهي را بر توسعه برخي روابط با ايراني جديد مشخص كنيم و آنها پاسخ ندادند. فكر مي‌كنم ملت ايران از اينكه واكنشي به كوشش‌هاي آمريكا نشان نداده، متأسف است. اكنون هم صحبت نكردن ايالات متحده با دولت ايران اشتباه بسيار بزرگي است كه مرتكب مي‌شويم. محمود احمدي‌نژاد رئيس‌جمهور ايران در ماه اوت نامه‌اي به جورج بوش همتاي آمريكايي‌اش ارسال كرد و در اين نامه برخي مسائل بسيار جالب را درخصوص مباحث مذهبي و فرهنگي مطرح كرد. كار هوشمندانه‌اي بود اگر كسي در سطح عالي در دولت آمريكا يا در يك سخنراني به آن پاسخ مي‌داد. واقعيت امر اين است كه فكر نمي‌كنم ما گرفتار برخورد تمدن‌ها باشيم، اما فكر مي‌كنم گرفتار نبرد ايده‌ها هستيم، زماني كه تصميم بگيريم با يك رهبر حرف نزنيم او را منزوي نمي‌كنيم، بلكه خودمان را منزوي مي‌كنيم. محور شرارت آن‌گونه كه بوش توصيف مي‌كند نيست، بلكه محور شرارت فقر، جهل و بيماري است. چنين نگاهي كه بر سياست دولت بوش در خاورميانه حاكم است فجيع‌ترين رويكردي است كه در تاريخ سياست خارجي آمريكا شاهد آن بوده‌ايم. بايد بدانيم نمي‌توان در ميان دريايي از نفت با كبريت بازي كرد. نمونه آن استراتژي آمريكا در عراق و پروسه خروج نظاميان كشورمان از اين كشور است. در اين لحظه هيچ گزينه خوبي در رابطه با عراق وجود ندارد. معتقدم بايد به طور سيستماتيك نيروهايمان را جاي ديگري مستقر كنيم و روشن سازيم كه هيچ تمايلي به داشتن پايگاه‌هاي دائمي نظامي نداريم. تهاجم آمريكا به عراق بزرگ‌ترين فاجعه سياست خارجي واشنگتن بوده است. دولت بوش طوري رفتار مي‌كند كه نبايد درباره آمريكا بحث كرد، براي اينكه به‌زعم وي خدا با ما است. در حالي كه آبراهام لينكلن شانزدهمين رئيس‌جمهور آمريكا و اولين رئيس‌جمهور جمهوريخواه معمولا به مردم مي‌گفت كه بايد با خدا باشند، بوش بر اين باور است كه خدا طرف ما است. بوش هنوز الفباي سياست خارجي را تمرين مي‌كند و ما را در دنيا گيج و سردرگم كرده است.


* سخنراني وزير امور خارجه اسبق آمريكا در شوراي روابط بين‌‌الملل ايالات متحده