اکبر گنجي، ديروز در مراسم دريافت جايزه مارتين آنالز، تاکيد کرد جنبش دموکراسي خواهي مردم ايران با ظلمي مضاعف روبه روست؛ از يک سو ساختار ظالمانه بين المللي و از سوي ديگر حکومتي سرکوبگر.

گنجي در اين مراسم که در شهرژنو برپا شد، با تاکيد بر نقش مثبت نهادهاي حقوق بشري در جهان، بر اين نکته اما تاکيد کرد که: ساختار بين المللي به گونه ايست که مسائل مرتبط با حقوق بشر فداي روابط تجاري و اقتصادي، و در شرايط بحراني به فراموشي سپرده مي شود.

در اين مراسم که با حضور خانم لوييز آربور، کميسر عالي حقوق بشر سازمان ملل در ژنو، شهردار اين شهر و نمايندگان نهادهاي بين المللي حقوق بشري برگزار شد، فيلمي درباره زندگي اکبر گنجي به نمايش درآمد که احساسات حاضرين را به شدت برانگيخت. در اين فيلم که شامل مصاحبه هاي خانم معصومه شفيعي، همسر گنجي، عکس هاي مربوط به دوران اعتصاب غذاي گنجي، و مصاحبه هاي وي بود، گنجي در باره چرايي مبارزه براي آزادي و دموکراسي سخن مي گفت.

پس از نمايش اين فيلم ميزگردي با شرکت اکبر گنجي برگزار شد که طي آن از وي پرسيده شد از نهادهاي بين المللي در راه پيشبرد مبارزه خود چه انتظاري دارد؟ گنجي در پاسخ گفت: ما تنها به حمايت هاي معنوي و اخلاقي اين نهادها نياز داريم، زيرا از سوي دولت ها با دو نوع ظلم روبه روييم. ظلم اول از ساختار بين المللي ظالمانه مي آيد و ظلم دوم از حکومتي سرکوبگر که با جنبش دموکراسي خواهي ايران برخوردي سرکوبگرانه دارد.

گنجي در همين ارتباط ادامه داد: در واقع ساختار بين المللي به گونه ايست که مسئله حقوق بشر قرباني منافع اقتصادي و تجاري دولت ها مي شود. در اين چارچوب، سازمان ملل نيز کمکي به دموکراسي نمي کند زيرا ترکيبي از کشورهاييست که خود ناقض حقوق بشرند. در شوراي جديد التاسيس حقوق بشر نيز کشورهايي عضوند که خود ناقض حقوق بشرند و به همين دليل به نفع يکديگر راي مي دهند. نمي شود که ناقضان حقوق بشرخود داوران نقض حقوق بشر باشند. ما به اين ساختار انتقاد داريم و فکر مي کنيم اين شورا بايد مرکب از کشورها و نهادهاي مدني مستقلي باشد که بدون در پيش گرفتن سياست هاي دو گانه، هر گونه نقض حقوق بشر را از جانب هر کشوري که باشد، محکوم کنند. برخوردي که در چارچوب کنوني امکان پذير نيست.

پس از پايان سخنان گنجي، خانم لوئيز آربور، ضمن سخناني با تبريک به اکبر گنجي و همچنين آرنولد توسونگا رئيس جامعه حقوق بشر زيمبابوه، که به طور مشترک جايزه مارتين آنالز را دريافت کرده بودند، اظهار داشت: اين دو نفر از کشورهايي مي آيند که پرونده بسيار بدي در زمينه نقض حقوق بشر دارند.

او سپس تاکيد کرد بايد راهکارهايي انديشيده شود تا همه کشورها ملزم به رعايت حقوق بشر باشند.

در پايان اين مراسم جايزه گنجي، که عبارت از کاپ حقوق بشر بود به وي اهدا شد.

بعد از اين مراسم، در فرصت کوتاهي با گنجي درباره اينگونه جوايز و تاثيرات آن سخن گفتيم. گنجي با تاکيد بر نقش نمادين اين جوايز در حمايت معنوي و اخلاقي از مبارزات ملت ها براي دموکراسي و حقوق بشر، گفت: اعطاي اينگونه جوايز به معناي حمايت از مبارزات يک ملت است. همان گونه که اعطاي جايزه صلح نوبل به خانم شيرين عبادي بيانگر حمايت اخلاقي و معنوي جامعه جهاني از مبارزات مردم ايران براي دموکراسي بود.

گنجي در ادامه تاکيد کرد وي اين جوايز را حق تمام کساني مي داند که طي همه سال هاي پس از انقلاب براي دموکراسي و حقوق بشر مبارزه کردند، زنداني و کشته شدند. همه زندانيان امروز و تمام خانواده هايي که در اين ارتباط زجر کشيدند.

وي افزود: من سعي مي کنم صداي مظلوميت همه آنان را به گوش جهانيان برسانم و با استفاده از اين فرصت ها نشان دهم که ما در ايران يک جنبش گسترده دموکراسي خواهي داريم که با حکومتي سرکوبگر روبه روست.

گنجي در مورد تاثير اين جوايز، که جملگي ارزش معنوي دارند، اظهار داشت: اين جوايز نشان مي دهد که توجه نهادهاي بين المللي به ايران معطوف است و همه آنها از جمله 11 نهاد حقوق بشري که در اين جلسه حضور داشتند وضعيت حقوق بشر در ايران را زير نظر دارند. از سوي ديگر با دادن اين جايزه ها نگاه مردم جهان از اين زاويه نيز متوجه ايران مي شود. همچنين اين جوايز به کساني که در داخل براي آزادي و حقوق بشر مبارزه مي کنند دلگرمي مي دهد و آنان را به ادامه راه اميدوار مي کند.

اکبر گنجي در همين ارتباط ادامه داد: ما اما نبايد از جامعه جهاني انتظار داشته باشيم براي ما دموکراسي بياورد. گذار مسالمت آميز به سوي دموکراسي، تنها از طريق مبارزه و هزينه دادن مردم ايران به دست مي آيد . غرب چگونه مي تواند به ايران دموکراسي بياورد؟ يا از راه حمله نظامي که به دموکراسي منجر نمي شود و کشور مارا نابود مي کند؛ و يا از طريق دادن پول به مزدوران و "چلبي" ها که آن نيز منجر به دموکراسي نمي شود.

گنجي در ادامه اين گفت و گو به شرايط فعلي جهاني، مسائل هسته اي و ميليتاريستي کردن جهان اشاره کرد و گفت: اين مسائل باعث شده حقوق بشر فراموش شود، در حاليکه ما خواستار دگرگوني اساسي در ساختار نهادهاي بين المللي مانند سازمان ملل هستيم تا بتوانند در مواقع نقض حقوق بشر با قدرت با کشورهاي ناقض حقوق بشر برخورد کنند و با انديشيدن مکانيسم هاي مختلف، مانع سرکوب گري اين حکومت ها شوند.

گنجي در همين ارتباط به گزارشگران دائمي سازمان ملل اشاره کرد که پيش از اين به طور مرتب به کشورهاي مختلف، از جمله ايران اعزام مي شدند، اما امروزه عملا در کارآنها وقفه افتاده است.

اکبر گنجي آنگاه در مورد بسته شدن فضاي داخلي ايران، اظهار داشت: اين وضعيت هم معلول عوامل داخلي و هم خارجي است. از يک سو سياست نظامي خارجي بوش و حرکت ابرهاي سياه حمله نظامي باعث رشد بنيادگرايي در داخل شده؛ و از سوي ديگر عملکرد نامناسب اصلاح طلبان، موجب نااميدي مردم از اصلاح طلبان وسلب اعتماد آنان شده است. در واقع در دوران اصلاحات، اصلاح طلبان پاي شعارهاي خود نايستادند و اين امر باعث شد سرمايه اعتماد مردم از کف آنها برود؛ سرمايه اي که وقتي از کف برود، به دست آوردن مجدد آن به اين سادگي ها نيست. حال آنکه اعتبار امروز آيت الله منتظري در ايران ناشي از سال ها مبارزه، دفاع از حقوق مظلومان و ايستادن در مقابل قدرت حاکمه است. امروز جامعه ايراني آيت الله منتظري را به عنوان نماد مبارزه و عدم سازش مي شناسد و به وي اعتماد دارد.اصلاح طلبان نيز اگر در شعارهاي خود صادق هستند بايد ميزان و ملاک شان آيت الله منتظري باشد؛ کسي که نه برانداز است و نه اهل خشونت طلبي، اما لحظه اي از مبارزه در راه آزادي و رعايت حقوق بشر دست برنداشته است. اصلاح طلبان بايد خود را با ميزان آيت الله منتظري بسنجند.