شكست نيروهاي سياسي هوادار دموكراسي و اصلاح طلبان در انتخابات
دوره گذشته شهرهاي بزرگ از جمله تهران، دو علت اساسي داشت. اول
اينكه مردم از عملكرد اصلاح طلبان در نهادهاي مختلف ناراضي بودند و
نوعي انفعال بر جامعه حاكم شده بود. در نتيجه در تهران به عنوان
نمونه تنها 7/10 درصد از واجدين شرايط در انتخابات شركت كردند و يك
گروه پادگاني با آراي بسيار كم، اما منسجم توانست اختيار شوراي شهر
را بدست گيرد.
عامل دوم اين شكست، ارائه
چندين ليست از جانب اصلاح طلبان بود. مردم ما، بهمان اندازه كه از
همكاري و همدلي احزاب و نيروها و شخصيت هاي سياسي با يكديگر
خوشحال، دلگرم و اميدوار مي شوند، از تفرقه و پراكندگي به شدت
متاثر و نااميد، منفعل و بي تفاوت مي شوند.
در اين انتخابات شوراها،
خوشبختانه گروههاي اصلاح طلب توانستند با توافق ميان خود، ليست
واحدي را به مردم معرفي نمايند. اگرچه اين اصلاح طلبان همچنان با
رعايت مرزبندي هاي كاذب و غير اصولي ميان «خودي ها» و «غير خودي
ها»، از حقوق پايمال شده نيروهاي به اصطلاح غيرخودي حمايت نكردند،
با وجود اين به نظر مي رسد همدلي اين گروهها با يكديگر و توافق بر
سر يك ليست مردم را خوشحال كرده است و آمادگي براي حضور بيشتر در
انتخابات شوراها را پيدا كرده اند. خصوصاً كه نتيجه عدم شركت در
دوره گذشته و پيامدهاي آن را، چه در سطح شوراي شهر و چه در سطح ملي
و انتخابات رياست جمهوري، به روشني مشاهده مي نمايند.
بنابراين مردم بايد در
انتخابات شوراها شركت كنند و از ميان اصلاح طلبان معرفي شده به
كساني كه واجد شرايط مي دانند راي بدهند. و اين به مصالح ملي نزديك
تر است.