|
|
| انجمن اسلامی دانشگاه امیرکبیر: خواستار آزادی دانشجویان زندانی و محاکمه تیم امنیتی و قضایی سرپرست پرونده ایشان هستیم روابط عمومی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران) در واکنش به اخبار منتشر شده در خصوص شرح شکنجه های دانشجویان بازداشت شده بیانیه ای صادر کرد. متن این بیانیه به شرح زیر است: بالاخره پس از هفته ها انتظار و زانوی صبر در بغل گرفتن، راز سر به مهر و قصه پر غصه شرح شکنجه های غیر انسانی و قرون وسطایی که ظالمانه در حق مظلوم ترین فرزندان این دیار رفته است، فاش شد و چشم روزگار بر ناجوانمردی که بر ایشان رفته فاش گريست و دل خويش و بيگانه بر آنان پاک بسوخت. از ملاقات نخستین خانواده دانشجویان با فرزندانشان بود که مشخص شد نه تنها پیش بینی هایی که از ابتدا و در پی اظهارات کینه توزانه قاضی حداد در ابتدای بازداشت دانشجویان و ابراز اطمینانش مبنی بر گناهکار بودن دانشجویان بازداشت شده، می شد کاملا صحیح بوده که شدت عمل و جسارت و وقاحت تیم بازجویی پرونده بیش از آن بوده که تصور می شده است. خانواده ۸ دانشجوی بازداشت شده پس از هفته های بی خبری و چشم انتظاری، یک به یک امیداوارانه به ملاقات جگرگوشگان خویش می رفتند، اما دل شکسته، مغموم و نگران بازمی گشتند و آرزو می کردند که ای کاش هیچ گاه فرزندان خود را در آن حال و روز نمی دیدند. خانواده ۸ دانشجوی بازداشت شده پلی تکنیک انتظار داشتند با توجه به وضعیت وخیم فرزندانشان و وعده و وعیدهای مقامات مسئول کلیه این افراد هر چه سریعتر از بند رهایی یابند. به همین منظور از همگان خواستند تا شرح شقاوت و قصه قساوت شکنجه گران بند ۲۰۹ اوین را به وقتی دیرتر و زمانی دیگر موکول نمایند. انجمن اسلامی امیرکبیر نیز بنا به درخواست خانواده ها زبان در کام کشید و از بیان شکوه هایی که از نهفتن و نگفتن آن دیگ سینه می زد جوش، خودداری نمود. اما پس از آزادی ۵ دانشجوی دربند، مشخص شد که آزادی ایشان از سر ناچاری و در پی افزایش فشارها از هر سو بوده است و گویا قرار است بار شوم سناریوی مضحکی که توسط تیم امنیتی سرپرست این پرونده طراحی و توسط عملگان ایشان در دانشگاه امیرکبیر به اجرا درآمده بر دوش احسان منصوری، احمد قصابان و مجید توکلی، سه دانشجوی در بند انداخته شود. این چنین بود که خانواده این سه دانشجو چاره ای جز افشای رنج و تلخکامی خود ندیدند. دانشجویان دانشگاه امیرکبیر از همان روزی که تصمیم گرفتند دلیرانه مقابل تمامیت خواهی مدیریت بی خرد این دانشگاه، علیرضا رهایی، که بی شرمانه از ابتدا نقش عمله گوش به فرمان نیروهای امنیتی را در دانشگاه بازی می کند، بایستند، می دانستند که دریای حق خواهی و آزادیخواهی موجی خون فشان دارد. من اول روز دانستم که با شیرین درافتادم / که چون فرهاد باید شست دست از جان شیرینم. از همان روز که دانشجویان پلی تکنیک با فریادهای بی امان «مرگ بر دیکتاتور» خود، شوی تبلیغاتی نماد تمامیت خواهی حاکمیت اقتدارگرا را به سند وضاحتش بدل کردند، منتظر فرا رسیدن زمان انتقام جویی او و اعوان و انصارش بودند، چرا که در همان روز احمدی نژاد وعده داد که «تمام دانشجویان، خصوصا آن ها که بر علیه او شعار می دهند را مورد مهرورزی قرار خواهد داد». و اکنون پس از گذشت یک سال از رویارویی جدی دولت نهم با دانشجویان دانشگاه امیرکبیر، مشت خالی و انبان تهی مدعیان مهرورزی در مقابل دانشجویان بیش از پیش عیان شده است. یک سال است که از سرکوب دانشجویان به هر حیله و شیوه می گذرد و همچنان این پلی تکنیک و دانشجویانش هستند که استوار و سرافراز نقشه های شوم استبداد را نقش بر آب می کنند. پس از گذشت یک سال از ناکارآمدی ماشین سرکوب، تمام خلاقیت و ابتکار تیم امنیتی کنترل کننده دانشگاه ها، تیم مدیریتی گوش به فرمان ایشان در دانشگاه امیرکبیر و عملگان چکمه پوش ایشان در این خلاصه می شود که با جعل چند نشریه دانشجویی و درج مقالاتی موهن و بی سر و ته در آن ها و نسبت دادن آن به دانشجویان، ماشین سرکوب را شدیدتر و قویتر از گذشته به کار اندازند. این سناریو از آغاز محکوم به شکست بود، اما تصور می شود تیم امنیتی طراح سناریو قصد دارد به هر حیله ای پروژه سوخته خویش را به پیش برد. در همین راستاست که ۵ نفر از دانشجویان را آزاد می کند و پس از آزادی ۵ نفر و در غیاب ایشان، مشغول گرفتن اعترافات تلویزیونی از ۳ نفر باقی مانده می شود و برای انجام این کار آن چنان عجله ای دارد که قرار وثیقه سنگین ۸۰ میلیونی دانشجویانی که موفق به تهیه آن نشده اند را به یکباره بدل به قرار کفالت می نماید، تا کار خود را هر چه سریعتر آغاز کند. انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه امیرکبیر اقدامات غیرانسانی و شکنجه دانشجویان بازداشت شده را به شدت محکوم می نماید و خواستار برکناری و محاکمه تیم امنیتی و قضایی سرپرست پرونده دانشجویان است. انجمن اسلامی امیرکبیر از مقامات مسئول می خواهد که هر چه سریعتر دیگر دانشجویان شکنجه شده را آزاد نموده و از ایشان و خانواده هایشان عذرخواهی نمایند. روابط عمومی انجمن اسلامی امیرکبیر اعلام می نماید که اخبار رسیده از داخل بند ۲۰۹ زندان اوین علیرغم اظهارات روزهای گذشته چند تن از مسئولین بسیار نگران کننده است. شرح شکنجه دانشجویان امیرکبیر از آن چه تاکنون اعلام شده فراتر بوده و نکات اعلام نشده فراوانی وجود دارد که در زمان مناسبی به اطلاع عموم خواهد رسید. علاوه بر شکنجه های روحی و جسمی که در این مدت طولانی بر دانشجویان رفته، اکنون بیش از دو هفته از اعتصاب غذای مجید توکلی و دکتر کیوان انصاری و بیش از یک هفته از اعتصاب غذای احمد قصابان و احسان منصوری می گذرد. به گفته خانواده مجید توکلی، وی در اثر اعتصاب غذا به شدت ضعیف شده و در وضعیت نگران کننده ای به سر می برد. همچنین اخبار رسیده حکایت از آن دارد که سه دانشجوی پلی تکنیک هم اکنون جهت اعتراف دروغ مقابل دوربین در خصوص عملی که مرتکب نشده اند، شدیدا تحت فشار قرار دارند و طبق تهدید صریح تیم بازجویی هر لحظه امکان بازگرداندن ایشان به سلول انفرادی و از سرگیری شکنجه های غیرانسانی گذشته وجود دارد. علاوه بر این با توجه به سابقه تیم امنیتی طراح سناریو جعل نشریات دانشجویی پلی تکنیک در شکنجه و انجام رفتارهای غیرانسانی با دانشجویان بازداشت شده این دانشگاه، انجام رفتاری مشابه با ۶ عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم، خانم بهاره هدایت و آقایان محمد هاشمی، علی نیکونسبتی، مهدی عربشاهی، علی وفقی و حنیف یزدانی و همچنین بازداشت شدگان عضو سازمان ادوار خصوصا آقای عبدالله مومنی هیچ بعید نیست. طبق آن چه بر دانشجویان امیرکبیر رفته است، دانشجویان بازداشت شده در مقابل دانشگاه امیرکبیر و در دفتر سازمان ادوار این روزها بایستی اوقات سخت و طاقت فرسایی را زیر شکنجه های غیرانسانی بگذارنند. انجمن اسلامی امیرکبیر ضمن محکوم نمودن این گونه برخوردها با دانشجویان خواستار آزادی بی قید و شرط و هر چه سریعتر ۱۸ نفری است که در ارتباط با مسایل دانشگاه در بازداشت به سر می برند. انجمن اسلامی امیرکبیر همچنین
ضمن ابراز نگرانی نسبت به وضعیت ۴ دانشجویی که در
بند ۲۰۹ دست به اعتصاب غذا زده اند، در خصوص وضعیت
سلامت ایشان، خصوصا آقای مجید توکلی، به مقامات
مسئول هشدار داده، خواستار رسیدگی هر چه سریعتر
به وضعیت دانشجویان در بندی است که به منظور رسیدن
به حقوق حقه خود دست به اعتصاب غذا زده اند.
|